Het gezichtsvermogen

Groot en naar voren gericht. De naar voren gerichte ogen geeft de Oehoe ook een breed bereik van "verrekijker" zicht (tegelijkertijd een object met beide ogen zien). Dit betekent dat de uil objecten in 3 dimensies (hoogte, breedte en diepte) kan zien en afstanden op dezelfde manier als mensen kan beoordelen.

De ogen van een uil zijn groot om hun efficiëntie te verbeteren, vooral bij weinig licht. In feite zijn de ogen zo goed ontwikkeld, dat ze geen oogbollen zijn, maar langwerpige buizen. Ze worden op hun plaats gehouden door botstructuren in de schedel, genaamd Sclerotische ringen. Om deze reden kunnen ze de ogen niet bewegen - dat wil zeggen, ze kunnen alleen recht vooruit kijken.

De Oehoe maakt dit meer dan goed doordat ze in staat te zijn de kop rond en bijna ondersteboven te draaien. Dit is mogelijk door de lange en zeer flexibele nek, wat niet altijd duidelijk is omdat het verborgen is onder veren en door de houding van de uil. De uil heeft 14 nekwervels. Dat is twee keer zoveel is als bij mensen. Hierdoor kan de uil zijn kop 270 graden draaien.

Omdat Oehoes ’s nachts het meest actief zijn, moeten hun ogen zeer efficiënt zijn in het verzamelen en verwerken van licht. Dit begint met een groot hoornvlies (de transparante buitenste laag van het oog) en pupil (de opening in het midden van het oog). De grootte van de pupil wordt bepaald door de iris (het gekleurde membraan dat hangt tussen het hoornvlies en de lens). Wanneer de pupil groter is, passeert meer licht door de lens en op het grote netvlies (lichtgevoelig weefsel waarop het beeld wordt gevormd).

Het netvlies van het oog van een uil heeft een overvloed aan lichtgevoelige, staafvormige cellen die op geschikte wijze "staafcellen" worden genoemd. Hoewel deze cellen zeer gevoelig zijn voor licht en beweging, reageren ze niet goed op kleur. Cellen die wel reageren op kleur worden "kegel" -cellen genoemd (in de vorm van een kegel), en het oog van een uil bezit er weinig, dus de meeste uilen zien  in een beperkte kleur of in zwart-wit.

Omdat Oehoes een buitengewoon nachtzicht hebben, wordt vaak gedacht dat ze blind zijn in sterk licht. Dit is niet waar, omdat hun pupillen een groot aanpassingsbereik hebben, waardoor de juiste hoeveelheid licht op het netvlies valt. Het is zelfs zo dat Oehoes  beter zien dan mensen bij helder licht.

Om hun ogen te beschermen, zijn uilen uitgerust met 3 oogleden. Ze hebben een normaal boven- en onderooglid, de bovenste sluit wanneer de uil knippert en de onderste sluit wanneer de uil slaapt. Het derde ooglid wordt een nictiterend membraan genoemd en is een dunne laag weefsel die diagonaal over het oog sluit, van binnen naar buiten. Dit reinigt en beschermt het oppervlak van het oog.