Wederom nieuw Drents Oehoe-paar
De Oehoe zit in de lift en zeker ook in Drenthe. Dit jaar hebben we al twee nieuwe locaties gevonden.
We hebben nog niet alles in kaart dus op hoeveel territoria we dit jaar uitkomen weten we nog niet.
Gisteren hebben Arjen de Haan en ik een bosgebied bezocht waar ooit eens een Oehoe had geroepen.
Op zich een summiere waarneming maar voor ons reden genoeg om er een dag aan te besteden.
In de hitte hebben we 4 km2 bosgebied uitgespit op sporen die de aanwezigheid van een Oehoe
konden bevestigen zoals plukplaatsen, prooiresten, oude horsten, verdachte poep en ruiveren.
Even werd onze aandacht getrokken door een groep alarmerende kraaien.
Kraaien hebben een bloedhekel aan oehoes maar hier leek een Havik het slachtoffer van deze pestkoppen.
In de ochtend moesten we het doen met een buizerdnest met twee takkelingen en een ravenfamilie die
luidruchtig hun aanwezigheid kenbaar maakte. Hier moesten we natuurlijk even pauzeren en het was genieten van deze ‘wolf birds’.
Arjen is kok en zorgt altijd voor wat lekkers op zo'n dag.
Vandaag had hij een soep die zo gevuld was dat het eigenlijk het predicaat stamppot verdiende.
Het was bizar lekker en zo sterk als een beer gingen we weer op pad.
In de middag vonden we weinig en het was warm.
Een beetje goedpratend waarom we geen resultaat hadden liepen we terug naar de auto.
We waren moe en hadden het wel gehad. Totdat Arjen een verdacht poepstreepje zag op een wortelkluit.
Zo'n poepspetter (eigenlijk urine) op zo'n plek is typisch Oehoe en met een enorme energiestoot liepen we het bosvak in.
Al gauw vonden we meer duidelijke poepspetters van Oehoe.
We hoorden zelfs een Oehoeman even roepen, even later gevolgd door de vrouw (adulte oehoes roepen vaak even wanneer je in de buurt van hun jongen komt). Nu wisten we het zeker...dit paar heeft jongen.
Het werd een vondst uit het boekje. We vonden roestbomen met braakballen en ruiveren, we vonden prooiresten, en uiteindelijk vonden we het nest.
Een oud roofvogelhorst op 20 meter hoogte lag vol met (duiven)veren. Dit was wel duidelijk.
De meeste jonge oehoes zijn al uitgevlogen en zo ook hier. Overal lagen prooiresten op 'voederplaatsen' en we vonden dons van jonge oehoes maar de jongen hebben we niet kunnen vinden. Waarschijnlijk zaten ze ergens hoog in een boom.
Een avondbezoek moet binnenkort duidelijkheid geven hoeveel jongen dit paar heeft. In de avond roepen (bedelen) jonge oehoes om eten en zijn ze goed te lokaliseren.
Als prooien vonden we Houtduif, Holenduif, Ransuil, Bruine rat, Buizerd, Ekster, Kievit, Egel, en een jonge Gaai.
Toen we waren uitgejuicht en met een glimlach van oor tot oor, vol energie en bizar gelukkig het bosvak weer uitliepen moesten we nog even een foto maken van dé poepspetter op de wortelkluit waarmee het allemaal begon. De poepspetter bleek echter geen poepspetter maar een (welleswaar) mooie steen.
Dit nieuwe Oehoepaar hebben we gevonden dankzij een steen, en natuurlijk dankzij de stamppotsoep van Arjen. Hoe mooi kan oehoes zoeken zijn.
tekst en foto's Hans Hasper via Facebook