Oehoenest op heksenbezem
Oehoes broeden op de meest bijzondere plaatsen en elk jaar word ik wel een keer verrast
over een gekozen nestplek.
De groeve waar dit paar jaarlijks broedde leek ongeschikt.
Er waren nauwelijks begroeide wandjes en overal in de groeve werd druk gewerkt.
Door het gebrek aan rustige plekjes leek het aangrenzende hellingbos vanzelf een goed alternatief.
Begin juni doorzocht ik het bos en al gauw vond ik sporen.
Verse duivenbouten en poepstrepen onder struiken impliceren nog niet vliegvlugge jongen.
Poepstrepen (eigenlijk zijn het urinestrepen) van oudervogels vind je op de struiken i.p.v. eronder.
Ouders komen immers niet onder de struiken.
Jonge oehoes laten dons achter en het duurde ook niet lang voordat ik het eerste jong vond.
Even later vond ik een tweede jong. Het was een mooi open loofbos dus ik vermoedde dat het nest zich ergens
op de grond moest bevinden.
Nesten op de grond liggen vaak tegen de stam van een boom en ik geloof dat ik na een uur alle bomen had gehad.
Ik kon geen nest vinden totdat ik een plukje Japanse lariks (Larix kaempferi) bekeek op oude roofvogelhorsten.
Onder één van de bomen lang een krans aan prooiresten en urinestrepen.
Dit moest de nestboom wel zijn en terwijl ik omhoog keek verwachtte ik een oud roofvogelnest.
Groot was mijn verbazing toen ik op zo’n 20 meter hoogte een enorme heksenbezem zag. Het zal toch niet!
Vanaf een afstandje kon ik zien dat de heksenbezem bezaaid was met (duiven)veren en dus de nestplek was.
Een heksenbezem is een woekering waarbij uit een groeitop meerdere groeitoppen ontwikkelen.
De ziekte komt in veel verschillende bomensoorten voor en kan veroorzaakt worden door verschillende organismen.
Meestal zijn dat Mycoplasma's, soms schimmels.
Oehoes broeden graag op oude roofvogelnesten maar jonge oehoes kunnen zo'n nest in één seizoen kapotklauwen.
Een heksenbezem is eigenlijk een continu groeiend en zelfreparerend roofvogelnest.
Wanneer het wordt gesloopt door de jonge oehoes, groeit het gewoon weer aan tot een goed stevig nestplateau.
Die oehoes zijn zo dom nog niet.
Dank aan; Pro Natura Landkreis Vechta e.V.
tekst en foto's: Hans Hasper via Facebook