Hellingbos Bubo

Afgelopen weekend weer een twintigtal broedlocaties bekeken in Duitsland.

Wat jaarlijks opvalt is de grote variatie in legbegin.

Hoewel sommige paren al jongen hebben van 4 weken oud,
hebben andere paren nog eieren of kleine jongen. Dit maakt het ook moeilijk zoeken in deze periode.

Je wilt een Oehoevrouw niet van haar eieren afjagen. Ze zijn namelijk bijzonder verstoringsgevoelig in de eifase.

In een oud open hellingbos had ik al eerder plukresten gevonden.
Dit weekend hoorde ik bij het benaderen van dit bos zwarte kraaien alarmeren.
Dit is vaak een indicatie dat er een Oehoe in de buurt zit. Oehoes en kraaien zijn niet de beste vrienden zeg maar.
Even later zag ik een Oehoeman op een tak zitten (zie foto). Zo’n honderd meter verderop zat de vrouw in de boom.

Deze dame was niet blij me te zien en liet dreigend haar vleugels hangen.
Nu wist ik dat er jongen in de buurt moesten zijn.
Het kostte me toch nog wat zoekwerk voordat ik de twee jongen zag.

Platgedrukt probeerden ze zich schuilt te houden tegen de boomstam.

Oehoes kunnen eigenlijk overal broeden maar dit vond ik wel bijzonder mooie plek.

 

De drie jonge oehoetjes op de laatste foto zijn gevonden in samenwerking met Pro Natura Landkreis Vechta e.V.

Vanuit zijn huis heeft een plaatselijke bewoner zicht op het nest en vanavond kreeg ik een berichtje
dat de jongen het nest hebben verlaten en aan de wandel zijn.
Mooi dat sommige locaties een eigen ‘Oehoehoeder’ hebben.

Foto's en tekst Hans Hasper